Death And Dying Words Of Poor Mailie, Th

    1783

    death and dying words of poor mailie, the author's only pet yowe., the

    an unournfu' tale

    as mailie, an' her lambs thegither,

    was ae day nibbling oher,

    upon her cloot she coost a hitch,

    an' owre she warsl'd ich:

    there, groaning, dying, she did lie,

    when hughoc he cam doytin by.

    wi' glowrin een, and lifted han's

    phoc like a statue stan's;

    he saw her days were near-hand ended,

    but, wae's my heart! he could na mend it!

    he gaped wide, but hing spak,

    at langth poor mailie silence brak.

    “o thou, whase lamentable face

    appears to mourn my woefu' case!

    my dying words attentive hear,

    ahem to my master dear.

    “tell him, if e'er again he keep

    as muckle gear as buy a sheep—

    o, bid him ie them mair,

    wi' wicked strings o' hemp or hair!

    but ca' them out to park or hill,

    ahem wa their will:

    so may his flocrease, an' grow

    to scores o' lambs, an' packs o' woo'!

    “tell him, he was a master kin',

    an' aye was guid to me an' mine;

    an' now my dying charge i gie him,

    my helpless lambs, i trust them wi' him.

    “o, bid him save their harmless lives,

    frae dogs, an' tods, an' butcher's knives!

    but gie them guid ilk their fill,

    till they be fit to fend themsel';

    ahem duly, e'en an' morn,

    wi' taets o' hay an' ripps o' .

    “an' may they never learn the gaets,

    of ither vile, wafu' pets—

    to slink thro' slaps, an' reave an' steal

    at stacks o' pease, or stocks o' kail!

    so may they, like their great forbears,

    for mony a year e thro the shears:

    so wives will gie them bits o' bread,

    an' bairns greet for them when they're dead.

    “my poor toop-lamb, my son an' heir,

    o, bid him breed him up wi' care!

    an' if he live to be a beast,

    to pit some havins in his breast!

    “an' warn him—what i winna name—

    to stay tent wi' yowes at hame;

    an' no to rin an' wear his cloots,

    like ither menseless, graceless brutes.

    “a, my yowie, silly thing,

    gude keep thee frae a tether string!

    o, may thou ne'er father up,

    wi' ony blastit, moorland toop;

    but aye keep mind to moop an' mell,

    wi' sheep o' credit like thysel'!

    “and now, my bairns, wi' my last breath,

    i lea'e my blessin wi' you baith:

    an' when you think upo' your mither,

    mind to be kind to ane anither.

    “now, ho hughoc, dinna fail,

    to tell my master a' my tale;

    an' bid him burn this cursed tether,

    an' for thy pains thou'se get my blather.”

    this said, poor mailie turn'd her head,

    and clos'd her een amang the dead!